Een paar dagen geleden kreeg ik de vraag wie mijn 50 grootste inspirators zijn geweest (tot nu toe).
In deze lijst prijkt Milena Jesenska. Ze schreef geweldige dingen ruim 90 jaar geleden die nu anno 2020 nog steeds actueel zijn.
Over Milena
🇨🇿 Een Tsjechische schrijfster en vertaalster. Ze vertaalde grotendeels de boeken van de eveneens Tsjechische Franz Kafka van het Duits naar het Tsjechisch.
Ze werd ook de muse genoemd van Franz Kafka. Hun briefwisselingen zouden één van de meest indringende uit de wereldliteratuur worden.
Ze nam een zo groot deel in in zijn leven dat in het Praagse Kafka museum een aparte ruimte is gewijd aan hun relatie.
Mijn fascinatie voor Milena
📽Ik leerde haar kennen toen ik als een tiener op een zaterdagavond bij mijn grootouders een film bekeek geheten ‘Beloved Milena’ (uit 1991).
Ik werd gefascineerd door de schoonheid van de hoofdrolspeelster Valérie Kaprisky en de dromerige blik van Peter Gallagher die Ernst Pollak speelde, haar eerste liefde en de mooie muziek van Mahler.
In 1918 huwt ze Pollak en verhuizen ze naar Wenen waar in literaire kringen terecht komt en Max Werfel en Franz Kafka ontmoet. En vanaf 1920 begint ze te schrijven voor de Tribuna en daarna nog voor verschillende andere kranten en tijdschriften om later te verhuizen naar Praag.
De weg naar eenvoud
In het boek ‘De weg naar eenvoud‘ van haar hand zijn verschillende columns verzameld en nog steeds actueel.
Het onderstaand stukje geschreven in 1926, gaat over het ‘nu’.
‘Heb je er wel eens bij stilgestaan dat we ons hele leven eigenlijk niets anders doen dan ons ergens op verheugen en dat we niet leven kunnen als we niets hebben om naar uit te kijken?
[…]
We sparen het verleden en beramen de toekomst, maar verknoeien op zo’n hopeloze manier het heden dat we amper tot besef komen dat dat het leven is, dat alleen dát het leven is.
[…]
‘Leef in de tegenwoordige tijd, in het heden en wees in staat, wees in godsnaam in staat alleen dit moment te zien en er alles uit te halen wat erin zit.
Wees in staat de ketting te doorbreken van de menselijke drang om gebeurtenissen onder vrees, onzekerheid, pijn, ontevredenheid en verlangen onder te brengen en wéés gewoon.
Niemand zal je ooit datgene kunnen teruggeven wat je zojuist door je handen hebt laten glippen, maar om de pijn van vandaag zul je morgen lachen.
Je hebt nog nooit iets meegemaakt wat je niet morgen in een ander licht zou zien en overmorgen in weer een ander en je kunt er dus gerust van op aan dat geen enkele zaak van levensbelang is, hoezeer dat ook zo lijkt te zijn.
Maar door je zorgen te nemen alsof ze van levensbelang zijn, ga je onbezonnen aan het huidige moment voorbij en dat is nu juist het enige in je leven dat van levensbelang is en dat anders onherstelbaar verwoest wordt en onherroepelijk verloren gaat.‘
Jesenská (47) stierf op 17 mei 1944 in het concentratiekamp Ravensbrück.
Verder lezen: ‘Letters to Milena’ by Franz Kafka
In volgende blogs, ga ik verder met het exploreren van Milena’s geschriften. Wil je op de hoogte blijven van mijn blogs, abonneer je dan op mijn nieuwsbrief.