Probleemkind

Probleemkind - tiener in beweging - over zelfvertrouwen en geloof in je kind

Op Facebook stond een noodkreet van een moeder.

Situatieschets

 ‘Ik voel me steeds slechter. Tiener heeft een strak schema voor wat betreft computerspelletjes, huishoudelijke taken, leren en toch worden zijn punten steeds slechter. Hij wil alles raprap doen. Ingrepen hebben maar 2 weken resultaat, daarna vervalt alles terug in het oude‘.

Iris Coaching - Probleemkind - Tienercoaching

Tieners in beweging

Hehe, voor ouders is het niet fijn om politieagent te moeten spelen. Ze zien hun kinderen worstelen.  In een ultieme poging om de tiener te helpen, worden de teugels aangetrokken.  Dat werkt soms en dat werkt soms tegen.

Voor tieners – ze hebben een opstoot van energie – is het belangrijk om een weg te vinden in het leven.
 
Door ze taken te geven, krijgen ze ook meer verantwoordelijkheid en hierdoor vergroot hun zelfvertrouwen. Daarnaast wordt hun energie gekanaliseerd omdat ze actief aan de slag gaan. Een win-win dus. 
 
 

Vervallen in oude patronen

Ik lees in de kreet dat hij twee weken goed werkt en dan valt het allemaal terug. Ik vind dat interessant. Gedurende twee weken gaat het goed. 

Wat gebeurt er dan na twee weken?  Het zou bijvoorbeeld kunnen dat hij na twee weken angst krijgt of dat twijfel hem overvalt. 
Ik stel de vraag aan de moeder en haar antwoord is:

'Hij is lui.'

Neen is gewoon iemand die er steeds rap vanaf wilt, ook met taakjes in huis liever lui dan moe (dat is altijd al geweest).

In deze reactie ligt de oplossing van het probleem. 

Wanneer je als ouder niet gelooft in je kind, dan pikt je kind dat op. Meer nog, het zelfvertrouwen van je zoon of dochter krijgt hierdoor een enorme knauw. Als jij niet gelooft in je kind, wie wel?

Het belangrijkste voor het zelfvertrouwen van je kind is het geloof van de ouders. Het kan geen kwaad om hem of haar te vertellen dat je hem of haar gelooft, zelfs al twijfel je soms. Het is die twijfel die de kinderen oppikken en wat hun in de war brengt en waardoor ze zich gaan afvragen ‘doet het er toe wat ik doe en doe ik er toe? 

Tieners balanceren tussen kind en volwassenen en daar is voor ons ouders een interessante taak weggelegd om ze daarin te begeleiden en dat kan door in ze te geloven en wanneer dit niet het geval is ook uit te leggen waar je het moeilijk mee hebt.


Zo hou je de communicatielijnen open en zuiver. Je kind pikt je energie op en heeft er ook duiding bij. Dat schept duidelijkheid. ‘Mama twijfelt over of ik het kan. Het is aan mij om te tonen dat ik het wel kan of mama heeft gelijk, ik heb het er moeilijk mee. Nu ik dit besef, kan ik er aan werken of hulp vragen.’

Het is veronderstellingen ‘hij is lui’ die niet altijd kloppen, want in dit geval werkt hij twee weken goed mee. 

Wanneer je al aan het geloof in je kind gewerkt hebt en je ziet dat hij na twee weken wegzakt, kan je hem of haar vragen ‘wat gebeurt er na twee weken?’.
Misschien is je kind zich niet helemaal bewust van wat er na twee weken gebeurt? Je kan samen op zoek gaan naar wat er gebeurt en ook helpen bij het bewust worden van vervallen in oude patronen. 

Zoals je weet is oude patronen veranderen het moeilijkst voor een mens…

Heb je door deze blog inzicht gekregen? Of heb je juist meer vragen gekregen? Blijf er niet mee zitten, neem contact met me op en dan kijken we samen naar jouw situatie.