Ik was 18 mei 2017 helemaal vergeten. Ik zat net twee maand thuis met een burnout.
Ik had die dag erkend dat ik een burnout had en dat er dingen waren die ik niet meer wilde doen of die ik anders wou aanpakken zoals meer bij mezelf te rade gaan wat ik nu eigenlijk wou.
Het moet de dag geweest zijn waarop ik beter naar mezelf ging kijken, liefdevoller met mezelf omging.
De dag waarop ik actief aan de slag ging met mezelf.
En toch is het een dag die ik vergeten ben.
Is het iets geweest van ‘go forward and never look back’?
Geen idee, wat ik wel weet is dat het de dag was waarop de vlinder uit zijn cocon kroop.
Dus happy met een mijlpaal die ik vergeten ben.
Herken je dit moment ook, dat moment dat je achter het stuur ging zitten en je leven in handen nam?
Of zou je daar graag mee willen beginnen? Stuur me dan een mailtje.
